ÖRNEK YÜKSEK LİSANS TEZ ÇALIŞMASI
T.C.
...... ÜNİVERSİTESİ
SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ
... ANABİLİM DALI
YÜKSEK LİSANS PROGRAMI
ÖRNEK TEZ ÇALIŞMASI : PAZARLAMA İLETİŞİMİ
ÇALIŞMALARINDA KULLANILAN ÇEVRECİ İDDİALAR VE KARŞILAŞILAN YEŞİL AKLAMALAR
AD-SOYAD
İZMİR, 2019
ÖZET
Toplumsal anlamada çevreye olan
duyarlılığın artması, sivil toplum kuruluşlarının etkisi ve çevrenin korunması
için uluslararası anlamda bir çok sözleşmenin imzalanması ve çevre kirliliğinin
engellenmesi adına kotaların sözleşmeci devletleri bağlayıcı şekilde
düzenlenmesi, ticari işletmeleri de maliyetlerini ve sorumluluklarının
arttırarak yeşil pazarlamaya itmiştir. Yeşil pazarlama stratejileri ile
teşebbüsler halkın algısında doğaya zarar vermeyen ve doğa dostu ürünler
ürettikleri yolunda bir imaj yaratarak satışlarını arttırmaya çalışmaktadırlar.
Zira rekabet baskısının yanında, sivil toplum örgütlerinin çevre duyarlılığını
arttıran faaliyetleri ve kanunlar işletmeleri bu yöne sevk etmektedir. Bu
noktada çalışmamızın temeli; çevreyi koruma amacı gütmeyen ve çevreye zararlı
ürünlerin, tüketici algısını değiştirerek çevre dostu bir tüketim maddesi
olarak pazarlanması ve ürünün çevre dostu olduğu noktasında tüketiciyi yanıltma
teknikleri ve uygulama örnekleri ile göstermek olacaktır.
Anahtar
Kelimeler: Yeşil
Pazarlama, Çevre Kirliliği, Sürdürülebilir Gelişme, Çevreci Hareket, Yeşil
Ürün, Yeşil Tasarım, Yeşil Reklam, Yeşil İletişim
ABSTRACT
ENVIRONMENTAL
COMMENTS USED IN MARKETING COMMUNICATION STUDIES AND GREEN FLOWS
Increasing environmental awareness in society, the
impact of non-governmental organizations, the signing of many international
contracts for the protection of the environment and the binding of contracts to
the contracting states in order to prevent environmental pollution have also
prompted commercial enterprises to increase their costs and responsibilities to
green marketing. Green marketing strategies and enterprises are trying to
increase their sales by creating an image in the way that they are producing
nature friendly products that do not harm nature in the perception of the
people. Because, besides the pressure of competition, activities and laws that
increase the environmental sensitivity of civil society organizations are
driving this direction. This is the basis of our work; Environmental protection
will be marketed as an environmentally friendly consumption item by changing
the perception of the consumer and the harmful products that are not
environmentally friendly, and with consumer fraud techniques and practice
examples where the product is environmentally friendly.
Key Words: Green Marketing, Environmental Pollution, Sustainable
Development, Green Movement, Green Product, Green Design, Green Advertisement,
Green Communication
İÇİNDEKİLER
ÖZET
ABSTRACT
İÇİNDEKİLER
KISALTMALAR
TABLOLAR
1.
GİRİŞ
1.1. ARAŞTIRMANIN AMACI
1.2.ARAŞTIRMANIN ÖNEMİ
1.3.ARAŞTIRMANIN HEDEF KİTLESİ
1.4. KONUNUN SINIRLILIKLARI
2.
YEŞİL PAZARLAMA KAVRAMI
2.1. Yeşil Pazarlama Kavramına Giriş
2.2. Yeşil Pazarlamanın Gelişimi
2.2.1. Birinci Evre:
Ekolojik Pazarlama
2.2.2. İkinci Evre:
Çevreci Pazarlama
2.2.3. Üçüncü Evre:
Sürdürülebilir Pazarlama
2.3. İşletmelerin Yeşil Pazarlamayı
Tercih Etme Nedenleri
2.3.1. Çevreci Grupların
Baskısı
2.3.2. Sürdürülebilir
Gelişme
2.3.3. İşletmelerin
Sosyal Sorumluluğu
2.3.4. Çevresel Denetim
2.4. Yeşil Pazarlama Karması
2.4.1. Yeşil Ürün
2.4.2. Yeşil Tasarım
2.4.3. Yeşil Ambalaj
2.4.4. Yeşil Etiket
2.4.5. Yeşil Ürün
Örnekleri
2.5. Yeşil Tutundurma
2.5.1. Bağışta Bulunmak
2.5.2. Çevreyi Koruma
Faaliyetleri
2.5.3. Çevresel
Konularda Sorumlu Davranış Örnekleri
2.5.4. Tüketicilerin
Çevreci Duyarlılıkları
3.
YEŞİL PAZARLAMANIN İLETİŞİM BOYUTU
3.1. Yeşil Pazarlama Stratejileri
3.1.1. Yeşil Pazarlama
Matrisi
3.1.2. Yeşil Pazarlama
Strateji Matrisi
3.1.3. Üç Kademede Yeşil
Pazarlama Faaliyetleri
3.1.4. Jenerik Rekabetçi
Çevreci Stratejiler
3.2. İletişimde Çevreci Yönelimler
3.3. İletişim Boyutunda Çevreci
Yönelimlerle Ortaya Çıkan Yeni Kavramlar
3.3.1. Sürdürülebilir
İletişim
3.3.2. Yeşil Reklam
3.3.3. Çevre İletişimi
3.3.4. Yeşil Etiketleme
3.3.5. Yeşil İletişim
3.4. Yeşil Pazarlama İletişimi ve
Tutundurma Karması
3.4.1. Halkla İlişkiler
3.4.2. Reklam
3.4.3. Kişisel Satış
3.4.4. Satış Geliştirme
4. UYGULAMA ANALİZİ
SONUÇ
KAYNAKÇA
ÖZGEÇMİŞ
KAYNAKÇA
ALAGÖZ,
S. B. (2009). Yeşil Pazarlama ve Eko Etiketleme. Akademik Bakış Uluslararası
Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi. 11: 6-7 .
ALGANER,
Ç. (2011). Türk Telekom’dan doğayla dost iletişim. Sakarya Haber Ajansı.
http://sakaryahaberajansi.com/haber-330-turk-telekomdan-dogayladost-
iletişim-.html
ALKİBAY,
S. (2001). Yeşil Pazarlama Faaliyetlerine Üniversite Öğrencilerinin İlgisi
Üzerine Bir Araştırma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi. 4, 76-93.
Altın, Ömer. (2005) Pazarlama İletişiminin Modern Yüzü. Sakarya: Değişim
Yayınları.
ANDERSON,
A. (1991). Source Strategies and the Communication of Environmental Affairs,
Media Culture Society. SAGE Publications. 13: 461-465.
http://mcs.sagepub.com/cgi/reprint/13/4/459
ARACIOĞLU,
B. ve R. TATLIDİL. (2009).
Tüketicilerin Satın Alma Davranışında Çevre Bilincinin Etkileri. Ege Akademik
Bakış Dergisi. 9.2, 435-461.
AY,
C. ve Z. ECEVİT. (2005). Çevre
Bilinçli Tüketiciler. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi. 10, 238-263.
BARROW, C. J. (2000). Environmental Management-Principles
and Practice. London: Routledge.
BAYKAN, B. G. (2008). Türkiye’de Çevre: Sorunlar, Aktör ve
Yeni Alanlar. İstanbul: BETAM Araştırma Notu 005.
BLYTHE, J. (2001). Pazarlama İlkeleri. Y. Odabaşı (çev.).
İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
BOZLOĞAN, R. (2009). Sürdürülebilir Gelişme Düşüncesinin
Tarihsel Arka Planı. İstanbul ÜniversitesiE-Dergi. http://www.iudergi.com/tr/index.php/sosyalsiyaset/article/viewFile/277/261.
CASTELLS, M. (2006). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve
Kültür. Cilt 2 – Kimliğin Gücü. E. Kılıç (çev.). İstanbul: Bilgi Üniversitesi
Yayınları.
COX, R. (2010). Environmental Communication and the Public
Sphere. London: Sage Publications Inc.
ÇUBUK, S. (2003). Çevreci Pazarlama Ve Tüketicilerin
Çevreci Tutumlarının Satın Alma Davranışlarına Etkileri İle İlgili Bir
Uygulama. Çukurova Üniversitesi SBE Dergisi.
http://sosyalbilimler.cukurova.edu.tr/dergi/dosyalar/2003.12.12.4.pdf.
ERBAŞLAR, G. (2004). Yeşil Pazarlama. Paradoks Dergisi. 3.1
http://www.paradoks.org/ old/index.php?option=com_content&task=view&id=159&Itemid=99999999
ESTY, D. C. ve A. S. WİNSTON.
(2008). Yeşilden Altına. İstanbul: Mediacat Yayınları.
FERRARO, C. (2009). The Green Consumer. American Experian
Research Services. http://www.buseco.monash.edu.au/centres/acrs/research/whitepapers/thegreen-
consumer.pdf
FİSHER, N. (1992). Environmental Issues As Tey Affect
Business, Greener Marketing. England: Greenleaf Publishing.
GÖKDAYI, İ. (1997). Çevrenin Geleceği-Yaklaşımlar ve
Politikalar. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları.
GRANT, J. (2008).Yeşil Pazarlama Manifestosu. N. Özata ve
Y. Fletcher (çev.). İstanbul: MediaCat Yayınları.
IYER, E. ve B. Banerjee. (1997). Anatomy of Green
Advertising, Green Management A Reader. London: The Dryden Press.
KAYIR, G. O. (2003). Doğaya Dönüş - Topluma Ekolojik
Bakış. İstanbul: Bağlam Yayınları.
KELEŞ, R. ve C. Hamamcı. (2005). Çevre Politikası. 3.Baskı.
Ankara: İmge Kitabevi.
KOTLER, P. (2006). Soru ve Cevaplarla Günümüzde Pazarlamanın
Temelleri. Ü. Şensoy (çev.). İstanbul: Optimist Yayınları.
LEFKOKK, R. H. (1995). Green or non-green? Does type of
appeal matter when advertising a green product?. Journal of Advertising. http://www.allbusiness.com/marketingadvertising/
advertising/513066-1.html
NEMLİ, E. (2000). Çevreye Duyarlı İşletmecilik Ve Türk
Sanayinde Çevre Yönetim Sistemi Uygulamaları. İstanbul: İstanbul Sanayi
Odası Yayınları.
OTTMAN, J. A. (1998).
Green Marketing: Opportunity for Innovation. New York: J. Ottman Consulting
Inc.
OYMAN, M. (2004).
Tüketicilerin Satış Tutundurma Etkinliklerine Yönelik Tutumları ve Yarar
Algılamaları. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 4.1, https://www.anadolu.edu.tr/arastirma/hakemli_dergiler/sosyal_bilimler/ozler/4
_1.aspx
ÖNCE, G. ve M.
Marangoz. (2002). Ekolojik Ürünlere Karşı Tüketici Davranışlarının İncelenmesi.
21. Yüzyılın Pazarlama Paradigması Bildiriler Kitabı.79-93.
PEATTİE, K. (1995)
Environmental Marketing Management. London: Financial Times- Pitman Publishing.
PEATTİE, K. ve M.
Charter. (1997). Green Marketing, Green Management-A Reader. London: The Dryden
Press-Harcourt Brace & Company Ltd.
POLONSKY, M. J., J.
Bailey, H. Baker, C. Basche, C. Jepson ve L. Neath. (1998) Communicating
Environmental İnformation: Are Marketing Claims On Packaging Misleading?. Journal
of Business Ethics. 17.3, 284.
PONTİNG, C. (2000).
Dünyanın Yeşil Tarihi, Çevre ve Büyük Uygarlıkların Çöküşü. A. B. Sander
(çev.). İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınevi.
POTLURİ, R. M. (2008).
Assessment of effectiveness of marketing communication mix elements in
Ethiopian service sector. African Journal of Business Management. 2.3, 59-64.
http://www.academicjournals.org/ajbm/pdf/pdf2008/Mar/ Potluri.pdf
PORRİT, J. (1989).
Yeşil Politika. A. Türker (çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
TAPAN, S. ve P. Akar
(1996). Pazarlama İletişimi. Y. Odabaşı (Ed.). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi
AÖF Yayınları.
TORLAK, Ö. (2001).
Tüketici Ahlakı ve Tüketici Davranışlarının Analizi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
TORLAK, Ö. (2008).
Pazarlamanın Yeni Tanımı Ve Pazarlama Karmasındaki Değişime İlişkin
Değerlendirmeler. İ. Varınlı ve K. Çatı (Ed.). Güncel Pazarlama Yaklaşımlarında
Seçmeler içinde. Ankara: Detay Yayıncılık, 4-5.
UYDACI, M. (2002).
Yeşil Pazarlama - İş Ahlakı ve Çevresellik Açısından Yaklaşımlar. İstanbul:
Türkmen Kitapevi.
WASİK, F. J. (1996).
Green Marketing and Management. First Published. USA: Blackwell Business
Yorumlar
Yorum Gönder